अहो कामधेनु गाय ।
मोरया हो माय ॥
हुंबरोनी पाहे कैसी आलि ॥ १॥

अहो कोंडा दारवंटा ।
असो द्या वाड्यात ॥
ह्रदयामंदिरात माझे घरी ॥ २॥

अहो सुकृत सामग्री ।
असईल जरी ॥
मिळवण करी इस घाला ॥ ३॥

अहो पंचरसाची चरवी ।
मन (चित्त) धरा हाती ॥
दोहा बरव्या रीती कामधेनु ॥ ४॥

अहो बैसे सावचित्त ।
कांसे घाली हात ॥
नाही तरी लाथ देईल झणी ॥ ५॥

माझ्या भय वाटे मनासी ।
हात घालू कैसी ॥
तिखट शिंगासी बोलूं नये ॥ ६॥

अहो धीर धरी नेटका ।
मनची सांडी शंका ॥
पान्हा येईल१ मुखा ।
पाहे आतां ॥ ७॥

अहो पान्हा जो दाटला ।
झरारु सुटला ॥
तनुमन सोडा वत्स इचे ॥ ८॥

माझ्या बळीयाड मनीचे ।
देह सत्व गुणाचे ॥
अमृत स्तन पितें ।
त्यासी पावे ॥ ९॥

अहो पुरवील ठेवा ।
बरवें आचरण ॥
कामधेनु तया घरी दुभे ॥ १०॥

अहो मिस्किण गाऊली ।
निजभक्ता माऊली ॥
अमृत वोळली आली येथें ॥ ११॥

अहो रोहेमोहे रस ।
कुरवाळुनी हाते ॥
पान्हा जो गणनाथे घातलासे ॥ १२॥

अहो ऐसी कामधेनु ।
आहे चिंचवडी ॥
(अहो मोरेश्वरी) मोरया गोसावी दास तुझा ॥ १३॥